เสียงปั่นจักรยายแกรกๆ ผนวกกับเสียงกระดิ่งดังกริ๊งๆ ก่อนจะเบรกและหยุดหน้าบ้าน จากนั้น สุ้มเสียงใสๆ ก็ตะโกนดังลั่น
“เฮียช้างครับ เฮียช้าง ดูหนังออนไลน์ใหม่ๆกันเถอะครับ เฮียช้างงงงงง”
เจ้าของนามโผล่หน้าออกมาดูที่มาของเสียงเรียกและขานรับ
“เจ้าจ้อน อะไร? เรียกเสียดังไปสามบ้านแปดบ้านเลย”
เด็กชายจ้อนของเฮียช้างหรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า จอห์น ยิ้มตาหยีพลางเอ่ย
“โธ่ เฮียช้างอะ เรียกผมซะเสียสถาบันลูกครึ่งหมดเลยนะครับ”“เรียกจ้อนนะดีแล้ว แบบง่ายๆ ดี เฮียชอบ” เฮียช้างของจอห์นว่าและถามต่อ
“ตกลง มีอะไร? ไหนบอกเฮียชัดๆ อีกทีซิ”
“ผมจะมาชวนเฮียดูหนังครับ ผมขึ้นไปหาข้างบนห้องนะครับ” เจ้าจ้อนไม่พูดเปล่าสับขาก้าวไปหาเฮียช้าง โดยที่ไม่รอให้เจ้าตัวเอ่ยปากรับคำ
พอถึงหน้าห้องของเฮียช้าง เจ้าจ้อนก็เปิดประตูเข้าไปทันที แล้วก็ร้องเสียงหลง
“เฮียยังขุดหลุมในที่นอนอยู่เหรอคร้าบบบ”
“เออ เฮียขี้เกียจอะ จ้อนอยากจะดูหนังก็เปิดดูได้เลย เฮียขอเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวก่อนละกันนะ” เฮียช้างว่า แล้วก็ไปทำธุระของตัว ส่วนเจ้าจ้อนหรือจอห์นก็จัดการเปิดอุปกรณ์และนั่งรอเจ้าของห้อง ซึ่งเอ่ยถามหลังจากออกจากห้องน้ำ
“อ้าว จ้อนรอเฮียเหรอ รอทำไม เปิดดูได้เลย”
“ผมไม่ละลาบละล้วงหรอกครับ แม่สอนไว้ ไปบ้านใครอย่าหยิบจับอะไรก่อนจะได้รับอนุญาต ถึงแม้บ้านเราจะไม่ร่ำรวย แต่เราก็มีมารยาทนะครับ” จ้อนพูดตามจริง
“อือ เฮียรู้ๆ ว่า จ้อนเป็นคนมีมารยาท แล้วเฮียก็ไว้ใจจ้อนไง ถึงให้จ้อนมาหาถึงห้องและให้จ้อนเปิดดูหนังได้เลย เฮียอนุญาตอยู่แล้วนะ” ผู้อายุมากกว่าสิบปีบอกเด็กชายอายุสิบขวบ
“เท่าที่เฮียให้ผมขึ้นมาที่ห้อง ผมก็ดีใจมากแล้วครับ ผมรอดูพร้อมเฮียจะดีกว่านะครับ”
“ตกลง ปะ ดูด้วยกัน วันนี้จะดูเรื่องอะไรดี จ้อนมีในหัวหรือยัง” เฮียช้างถาม
“ดูหนังใหม่กันนะครับ นี่ครับ เรื่องใหม่ที่เพื่อนผมบอก” จ้อนของเฮียช้างบอกพลางยื่นแผ่นกระดาษโน้ตให้
“งั้นดูกันเลยนะ” เจ้าของห้องว่า แล้วเปิดอุปกรณ์และดูหนังทันที
ทั้งเฮียช้างและเจ้าจ้อนต่างดูหนังด้วยกันอย่างมีความสุขและสนุก เสียงหัวเราะปนเสียงร้องตื่นเต้นประกอบภาพเคลื่อนไหวระงมเป็นระยะๆ มันบ่งบอกว่า ความแตกต่างของวัยและสายเลือดไม่ได้เป็นอุปสรรค์ของสัมพันธภาพเลย ก็เฮียช้างอายุได้ยี่สิบปีบริบูรณ์ มีเชื้อสายผสมที่มีดวงตาเรียวเล็กอันเป็นจุดเด่นของเชื้อสาย ส่วนจ้อนหรือจอห์นนั้นอายุเพิ่งจะสิบขวบเป็นเด็กลูกครึ่งไทยกับอเมริกันและมีตาสีน้ำข้าว
แล้วที่เฮียช้างกับเจ้าจ้อนสนิทชิดเชื้อกัน เนื่องจากแม่ของเฮียช้างเป็นคุณครูประจำชั้นของจ้อน แม่ของเฮียช้างมักจะพาจ้อนมาที่บ้านบ่อยๆ เพราะที่บ้านของจ้อนจะไม่มีคนอยู่ในช่วงกลางวัน แม่ของจ้อนออกไปทำงานข้างนอกจึงฝากจ้อนไว้กับคุณครูประจำชั้น เมื่อจ้อนได้มาบ่อยๆ ก็เลยสนิทกับเฮียช้างผู้มองเห็นจ้อนเป็นน้องชายเสมอมา โดยจ้อนก็ไม่เคยทำตัวรุ่มร่ามเลย จ้อนให้เกียรติคุณครูประจำชั้นและเฮียช้างตลอด สิ่งนี้จึงทำให้จ้อนเป็นเด็กน่ารัก ทั้งเฮียช้างและจ้อนจึงดูหนังกันบ่อยๆ หากมีเวลาว่าง แล้ววันนี้ก็เช่นกันที่สองวัยต่างสายเลือดมีความสุขสุดๆ ด้วยกันและจะเป็นแบบนี้เรื่อยไป